મનના મરોડ

      બે સંતાનો થઈ ગયા પછી સ્ત્રીઓનું દૈહિક સૌંદર્ય બરફના ટુકડાની જેમ ઓગળવા માંડે છે. અંગમરોડ લાચાર બને ત્યારે મનના મરોડ કામ આવે છે. આઈબ્રોના સૌંદર્ય કરતાં આઈક્યૂનો પ્રભાવ વધી જાય છે. હોઠોની સુરેખતા કરતાં હૈયાની કોમળતા મેદાન મારી જાય છે. દિલ પીગળી જાય એવા બે શબ્દો હોઠોની લિપસ્ટિક કરતાં હજાર ગણા પ્રભાવક સિદ્ધ થાય છે. નજરના કામણ પળ બેપળના કીમિયાગર હોય છે. શબ્દોના કામણ હૈયું આરપાર વીંધી નાંખે છે. શરીરના સૌંદર્ય કરતાં સ્વભાવનું સૌંદર્ય મેદાન મારી જાય છે. દેહ સૌંદર્યની હદ બ્યુટીપાર્લરથી શરૂ થઈ વોશબેસીનમાં ખતમ થઈ જાય છે. મનના સૌંદર્યની હદ દિલથી શરૂ થઈ પૂરા કદની આખી જિંદગી કવર કરી લે છે. દેહસૌંદર્યનો બુખાર દારૂના નશાની જેમ ઉતરી જાય છે. દિલનો બુખાર ઝટ ઉતરતો નથી. દેહના સૌંદર્યને સૅક્સની ગરજ રહે છે. મનનું સૌંદર્ય સૅક્સનું ઓશિયાળું હોતુ નથી…! મેલેરિયા અને લવેરિયા વચ્ચે એટલો જ ફેર. એકની દવા હોય છે…. બીજાની નથી હોતી…!

dineshpanchal.249@gmail.com

dineshpanchalblog.wordpress.com

Leave a comment